Prema rečima reditelja Rozenkranc i Gildenstern su dvojica manje bitnih likova iz ‘Hamleta’ koji pokušavaju da pronađu smisao i svrhu svog postojanja u determinisanom svetu Šekspirovog ‘Hamleta’. Međutim, koliko god je njihova uloga mala i nebitna, u odnosu na razmere velike tragedije kraljevića Danskog, bez njih se ona ne može odigrati. Ta dva mala zupčanika u surovoj mašineriji sudbine mogu samo da odigraju svoje uloge, i to samo onako kao što je zapisano. Mogu da raspravljaju o filozofskim idejama, kontempliraju o alternativama, ali ne mogu da promene narativ ‘Hamleta’. Oni nemaju slobodnu volju, nemaju izbor čak ni kada im se čini da odluke o svojoj sudbini donose samostalno. Sve je predodređeno samim tekstom. Ovo je surova komedija o smrti koja sugeriše prihvatanje apsurdnosti života.
Kroz delo se pojavljuju i preispituju motivi otuđenja, nemogućnosti spoznavanja istine, gubitka identiteta, neumitnosti smrti, nemanja slobodne volje.
Muziku komponuje Irena Popović Dragović, kostimograf je Senka Ranosavljević, scenograf je Željko Piškorić, za scenski pokret zadužen je Igor Greksa, a saradnici na tekstu su: Mina Petrić, Nikola Đonović i Divna Stojanov.
Svoje kultno delo „Rozenkranc i Gildestern su mrtvi“ Tom Stopard je i režirao 1990. godine, a glavne uloge tumače Geri Oldman, Tim Rot, Ričard Drajfus. To je bila prva i jedina Stopardova režija, a film je osvojio „Zlatnog lava“ u Veneciji iste godine.
Upisao je master iz multimedijalne režije kod profesora Aleksandra Davića, a master rad iz režije upravo je „Rozenkranc i Gildestern su mrtvi”.
Pored mnoštva zapaženih uloga Igor se bavi i režijom nekoliko godina. Osnovao je trupu „Arterija“ 2008. godine, sarađuje sa Amaterskim pozorištem u Crvenki, Gradskim pozorištem Bečej, a u Pozorištu mladih je premijerno u februaru ove godine izvedena predstava „39 stepenika“ u njegovoj režiji.